Palas a muru
de Domenico Angelo Fadda

Sol’in sa carrel’a palas a muru
non costois de dies sas matanas,
ti naran betzu, ses betzu ma ganas
e tocheddos ancora das seguru.

Ca in s’ànimu iscutas nde supesas
pensamentosu mirende s’ocasu
in bisiones agatas su pasu
a penas chi avanzan cun pretesas.

Cun ojadas abblandas su dolore
e mai che lu pones in olvidu
poit’anzenos nd’as meda incubidu
a su tou non das pius premore.

In mudine lu faghes reposare
ca t’at dadu acoradas amarguras
nd’as in chizos imprentas e figuras
chi lastimas t’an fatu carignare.

Alenos non revudas a s’apretu
disizende suspiros de sa vida
e ca non timese sa dispedida
abbàidas su chelu cun afetu.

De l’ider giaru sempre ti cuntentas
ca sas oras sun longas in s’umbraghe
istracu chircas un’iscuta ‘e paghe
a cara sole cun bisos t’apentas.

E pensas a su tempus barigadu
a fiamas ch’in petu t’as atzesu,
non paret chi l’epasa mal’ispesu
ca nd’asa frutos regoltu e amadu ….

e ateros nd’isetas saboridos
cun novidades chi ponen ispantu
lassas sos betzos chena rimpiantu
dende a sos noos coragiu e sentidos.

Non ti mancan aficos in su coro
allutos los tenes cun piaghere
ca in ojos nd’as lughes e podere
nde das a umbras indicos issoro.

Deo chi timo s’umbra pius manna
cun sas isperas chi tenzo a fiotu
e de bonos siddados c’ap’annotu
che tzoco a lenu in cudd’ultima gianna.

Mentzione de onore Prèmiu ‘e Poesia Sarda “ Giuseppe Raga 2016 - Bunnanaru”.