Pastore
de Peppe Montesu

Dedicada a babbu


Sardu pastore as sa vida amara
juches sa fronte de rugas piena
in ojos as iscritu dolu e pena
chi ti cucuzan sa barbuda cara
ma intro ‘e coro ass’una cosa rara
chi bunnat frisca che limpida vena
de amistade lu juches pienu
chi no lo brutat ne fele o velenu.

Bibid’as late misciadu a dolore
as de sa terra intesu punturas
creschidu lestru in sicas crejuras
e de issas picadu as su sapore
semper infustu ‘e fatica e sudore
ses in pianas litos e alturas
su pane tou chin totu ti parthis
dae minore canno apena naschis.

Montes e chelu ti faghen corona
ventos ti cantan ninnias de dolu
ranchidu sognas de zumpare a bolu
infatu a gamas e terra prus bona
inoghe predas sa natura donat
medas fastizos e pacu consolu
su pane tou de dolu est pienu
tintu e sudore ma no est anzenu.

Lamas crudeles ti an’trapassadu
carestias ingannos e venditas
as sutu late dae sicas titas
e ti ses de su pacu acuntentadu
ses de Sardigna su simbolu amadu
sa cucuzura in sas oras prus fritas
su Sardu campu t’at vidu naschinne
canno non t’idet ne paret morinne

Capidane, 2015