Pensade, sighinde su coro
de Antonio Sannia

Un iscuta a pensare,
firmadebos pitzinnos,
cant'est de custa vida sa bellesa;
chircade 'e seberare,
cussos chi sun sos sinnos,
de custa joventude sa ricchesa.
'Istade in armonia,
sa lughe 'e s'allegria,
tenide intro 'e su coro sempre inchesa.
Non bos parzat ispantu,
ca sa vida non podet esser prantu.

Su viver fittianu,
siat de solu amore,
e su coro abberide a donzi brama;
mirade chi s' 'eranu,
est ancora a s'albore,
sos consizos sighide 'e babbu e mama.
Sas tancas de s'ispera,
bos fettan de lumera,
e cuntentos, istande in mesu 'e s'ama,
paris in cumpanzia,
lassedas donzi ratza 'e balentia.

E sighide su coro,
tenidelu froridu,
de sentidos chi fetan acchimare,
lughentes che tesoro,
cuadas in s'olvidu,
sas tramas de s'amore e bentulare,
in s'arzola 'e sa vida,
sa ranza prus frorida,
paris cun sos amigos po gosare,
un'incras de bonura,
in àndalas pienas d'ermosura.

Non timedas s'iscuru,
b'at sempre unu manzanu,
cun sas lughes s'aberit donzi frore;
su caminu seguru,
chi jughet a s'arcanu,
leade, po su tempus benidore.

Terza classificata alla XXX editzione Premio Letterario in Lingua Sarda “Nanneddu Chighine” - Ittireddu marzo 2021.