Pro bisonzu e cun diritu
de Franco Piga

No ispannan ancora sas aeras
chi sas biddas aumbran e intristin,
e chentza cunsideru tropu insistin
cun remores e pidigas nueras.

Abbas anzenas de ’idriga nue
chi cust’Isula an sempre chimentadu,
lassende imminas de cant’an trazadu
primu ’e currere atatas aterue.

Ma torran, ca connotu est su terrinu
e abunzos non b’at chi s’abba arremen,
e si sos melmos a s’omine tremen
non sensat ne sa pena o s’arruinu.

E, torra nd’iscarralzat sos juales
sa currente chi porrit che bestire,
a chie, nudu, cheret afligire
cun loros e cun fritos cadenales.

Familias ch’an già ite penare
ca sas undas a fundu sun trazende,
e non medit sas lagrimas falende
sa muda indiferentzia ’e su mare.

Ma chie pro bisonzu e cun diritu
sa ’oghe pesat pro chi totu intendan,
isetat chi sos frades lu difendan
e chi paris l’afronten su cunflitu.

Ma semus che pedratza roddulana
chi su riu che trazat e consumit,
e in s’oru ammuntonat e reunit
e lassat franta e sola a malagana.

Ma est a manu tenta e tot’umpare
chi si paran sas undas de sa sorte,
gai chi siat rispetadu e forte
su Populu chi cheret mezorare.

An a torrare sas aèras netas
e in sa Terra nostra su serenu,
chentz’isetare manu o coro anzenu
chentza rivalidades ne minetas.

Pro chi siat cant’amos operadu
indicu de voluntade e fieresa,
e si nelzat chi paghe cun richesa
a fizos nostros lis amos lassadu.