S'ammentu chi ligat
de Forico Sechi

Ti miro ancora e ancora sas venas
han palpidos pro te, pius sentidos
forsis, ca penso, idendedi, a fuidos
pensamentos d'amore, de un amore
fattu de risos bellos, de dolore,
de ojadas furanzulas e penas.

Nascheit improvvisu, crè non crè,
tra zoccos de marteddos e frusciare
de pianas, cand'enias a chilcare
asciuza pro azzendere su fogu;
totta brios, moinas, totta giogu;
e-i sa pius bella fit pro te.

Non meda sos faeddos, bastaian
sos risos bellos de sa gioventura.
Tando sa vida fit totta lugura:
unu 'eranu de gioias ebbia,
e una serenada 'e simpatia
su coro cun sos ojos cantaian.

Poi una die mi ses isparida.
E sun passados, sos annos. Passados...!
Tenimus , oe, fizos istimados,
unu diversu amore tott'e duos:
eo sos mios e tue sos tuos
affettos e fastizos de sa vida.

Perdidos sunu colores e brios,
su tempus nos hat ambos cambiadu.
Oe solu, s'ammentu 'e su passadu,
nos ligat e nos unit un istante.
Però, de tando, totu ch'est distante;
sos risos tuos e sos inghirios mios.

Bae in bonora, bae e torra ancora,
s'asciuza pius bella est sempre a tie:
como chi una sorre ses a mie,
pius bella mi pares, pius cara.
Has in sos ojos una lughe rara
pius pura de tando, incantadora.