A s’intrinad’e sa die
S’oritzonte si colorat de ruju,
Paret s’alenu tou affac’a mie
S’àera chi mi carignat su tuju.

Su meu pessare costante
Visiones m’atin a sa mente
Ch’isvanint in s’istante,
Manc’umbra m’est presente

Chi mi siat de cumpagnia.
Sos ammentos ancor’e ancora
Non mi lassan manc’un’ ora,
In die ‘ona o de angustia.

Pro ch’intendas sa oghe mia
E t’ammentes de a mie
E, de s’amore chi t’aia,
Ànim’e coro apo dadu a tie.

Senza dolu e ne piantu
Cherzo mantenner s’ispera
Chi, in ue ses siat tot’incantu
Nche gloriosa primaera!