S’ultimu orizonte

A cantu curret oju, a tes’a tesu,
sighinde cudda linia ‘e s’orizonte,
atraesso pianos, baddes, monte
chi mi che parzo inie giai giai.
Ma cussa linia no’ la sigo mai
e m’intendo avilidu e arresu!

Però mi ponzo ancor’in caminu
ca cheria imbater fin’a fundu.
E gai sighinde, fato giru tundu
ma no’ resulto a nde ‘ogar’atzola.
Cussa linia majalza, mariola,
m’est leande po macu de continu!

Tando m’asselio in su caminare!
Tantu l’apo cumpresu ch’in totue
comente bi so’ deo bi ses tue
cun sos benes e males totucantos,
comente b’at dimonios bi at santos,
comente b’at godire b’at penare.

E b’at zente maligna e traitora,
arrancorida, pront’a sa vindita;
ma comente li ‘olto sa cabita
atere chi est pront’a su perdonu.
De coro abertu, de animu bonu
po fortuna si nd’agatat ancora!

Però b’at una linia prus marcada;
sinzat, tra chelu e terra, su confine:
s’ultima linia ch’annuntziat sa fine
de custa nostra umile aventura.
Deo, che a dogni umana criatura,
mi dimando: “A pustis ite b’ada?”

Custa pregunta mi la porto fatu.
Cantu cheria ma no’ lu cherz’ischire!
Cand’at a benner s’ora ‘e partire
che ponimos su pe’ a s’ater’ala:
annada ‘ona ne annada mala,
no’ si distinghet sorighe ne batu!
………………….
A mie puru tocat chi l’afronte
ma no’ est ora de mi che colare.
Ispero, unu cras, de mi pasare
a ‘e segus de s’ultimu orizonte!

Antoni Piras

 

Statistiche sito,contatore visite, counter web invisibile
WOP!WEB Servizi per siti web. Contatori, statistiche, forum, sondaggi... GRATIS!