Sa voluntade tua e non sa mia!

di Benito Saba

In s’ortu 'e su Getsèmani fit Gesus
cun totu sos apòstolos intradu,
non cun Giuda Iscariotes, chi andadu
si che fit da' sa Chena, già detzisu
a Lu traìgher a sos inimigos,
chi Lu cherían mortu, disgrasciados!
Giuda aíat cun issos cuntrattadu
su preju de s'intregu: trinta francos!
Gesus s'est abbandadu in su cunzadu
cun Pedru e cun Giuanne e frade Jagu
e nadu a issos at in amistade:
« Trista est s'anima mia fin'a morte!
Como abbarrade inoghe, ma cun megus
bizade in orassione a Babbu 'ostru,
chi bos donet sa gràscia ‘e no intrare
in sa tentassïone ‘e su malignu».
E pagu attesu andadu pregaíat:
« Si cheres, Babbu, istreja dae ammie
custu cálighe ránchidu 'e dolore,
ma s'amorosa voluntade tua
solu issa siat fatta e non sa mia! ».
Gai Isse fit preghende e s'amargura
manna in su Coro santu e beneittu
su suore ‘e sa cara L’at mudadu
in sámbene chi a terra fit guttiende!...
A bider sos amigos est torradu,
chirchende angustïadu cumpanzia,
ma los at agatados già drommidos,
fin sos ojos issoro barrïados!
Attristadu, su Coro peleadu,
Gesus s'est lamentadu cun amore:
« Manc’un'ora podides desvelare
cun megus, frades, manc’un'ora ebbía?!
Ischidádebos, Deus supricade! ».
Una segunda e àter’una 'olta
andadu est a pregare cun fervore
Gesus, matessi sùprica nesende;
una segunda e àter’una 'olta
da’ sos amigos Gesus est torradu,
ma fin drommidos pròpiu de su totu!
E cun boghe crisada, resinnada,
trillïados los ada passentziosu:
« Drommide, si cherides, tantu como
su traïttore, millu ch’est benzende! ».

Faeddende fit galu su Segnore
chi Giuda faltzu s'est accurtzïadu
e L'at basadu in cara, saludende.
Gesus l'at isperiadu cun tristura,
pustis l'at nadu: « Amigu, cun su 'asu
tue a sos inimigos m'as traittu?! ».
E a sa truma lómpida cun isse:
« Comente a tenturare unu bandidu
cun ispadas e fustes sezis fertos,
Ma cumprire si devet s’Iscrittura
e custa de sas ténebras est s’ora!
Emmo, Deo so Gesus, chi chircades.
Lassade andare sos amigos mios! ».
… E L'an tentu!...
................Ma tue L'as traittu,
cando as peccadu e as ismentigadu
sos patimentos Suos, egoista!
Pïedade, Segnore, pïedade!

(2005)(cfr. Evangéliu 'e Matteu, cap. 26, vv. 14-16 e 36-56; de Marcu, cap. 14, vv. 10-11 e 32-50; de Luca, cap. 22, vv. 3-6 e 39-54; de Giuanne, cap. 13, vv. 21-30 e cap. 18, vv. 1-12)