di Benito Saba

«Salude a Tie, Maria, de gràssia piena:
semper cun Tegus este su Segnore,
chi T'at pensadu cun predilessione!
Mama Tue as a éssere diciosa
de promissu Messia e Sarvadore
e l’as pròpïu "Gesus"(*) a giamare.
Su tronu 'e David Deus L'at a dare
e sentza fine Isse at a regnare».
«Comente at a ésser' su chi naras?
Vìrgine ‘eo so, tota 'e su Segnore!».
«Subra a Tie est s'Ispìritu 'e sa Vida
cun poténtzia e as a zenerare
su Fizu ùnicu Tou e de s'Altissimu:
impossìbile nudda est a Deus!».
«Mira de su Segnore sa teraca,
siat de a mie totu su chi cheret
Isse, chi est Paterna Voluntade!».

E sa Paràula eterna, criadora,
de su Babbu Sapiéntzia infinida,
Deus Issa etotu, in s'unidade
de s'Ispìritu santu de Amore
e Vida, de su mundu Lughe vera,
at abitadu Ómine cun nois:
Fizu, in carre e ànima vivente,
pòvera crïadura in umiltade,
giustu chene peccadu, passentziosu,
a proare mandadu onzi peléa,
fintz'a sa morte in rughe obedïente,
pro riscattare a nois fizos, frades,
e s'amistade 'e Deus nos torrare,
antzis cun pius gloriosa dignidade,
daghi Isse s'est fattu nostru Frade!

Gràssias a su Babbu onnipotente,
a s'Amore chi Gesus nos at dadu,
a su Verbu Paternu incarnadu,
Ómine veru e Deus Redentore!

Cun s'emmo ses, Maria, diventada
santa Mama 'e Deus, Mama nostra,
paris cun Gésus pronta a sos dolores:
su coro nostru T'est reconnoschente!
Tue prega pro nois peccadores,
Janna 'e su Chelu e Via a su Segnore!

(2007)(cfr. Evangéliu 'e Luca, cap. 1, vv. 28-38; de Giuanne, cap. 1)
(*) "Gesus" cheret nàrrere "Deus sarvat” o “Deus (est) sarvesa/sarvassione" o “Sa sarvesa ‘e Deus”.