Che unu lidu d'albòres amènos,
brìllas hoe che deris, terra mia,
esposta a donzi ’entu ’e tribulìa,
ma digna ’e orizontes... prùs serenos.

In sos “quadros” de sa tua istoria
bi distingo Nuraghes millenarios,
meres intrusos e... feudatarios ...,
lùghes e umbras d’epoca antigoria.

Sardigna ’e deris ... cantas tirannìas
che ambisùas ... than suttu sas venas!!
Cantu che perla, pro ’ulas anzenas ...
tis allettante chin sièndas bìas!

Tando, de mandras carcas sa funtana
fis, tue, ricca ’e buscos e pasturas:
fis giardinu de fruttos e colturas,
camp’ ’e filare e tesser linu e lana.

Ti ses mustrada bànzigu ’e talentos,
ffiama d'eroes, de zente ospitale,
arca ’e limbazos d'arte geniale,
meritosa de lòdes e ammentos.

Hoe, ses un’incantu in sas marinas
ses fiera “Autonoma Cussurza”,
ma ses puru un’arcana paschidorza,
tuddìda ’e sequestros e rapinas.

M’iscurigat su coro pro ch’abbundas
de lìnfas de tristura in sas campagnas,
inue fogos, traschìas, siccagnas,
t’agghèjan sas piàes già profundas.

Sutta s’arcu ’e “s’Industria e progressu”
ti dàn turmentos sos disoccupados,
e t’aggiunghen sos Sardos emigrados
’alanzos d’amargura in donzi èssu.

Sas nòas vias ... “Prèndas de valore”,
chi has hoe che grazias lobradas,
non ti lùghen che tùlas lentoradas
nè che andèras de paghe e amore!

Mèdas, però, in cust’era moderna,
t’ ’ìden che nidu ’e bramas e isperas,
e chèren creere ... chi nò resulteras
destinada a “Colonia eterna”!

Primu premiu, Otieri 1985 - Premiu Logudoro IV editzione - Rima a tema impostu: “Sardigna deris e oe”