SENZA RAIGHINAS
Di Lorenzo Brandinu
B’at biddas isolanas in tristura
che ninnadas da carchi maledia
prus non si bien frustos de livrìa
in guturos ridende a perdiscione
ne mamas a passizu in s’istradone
sos fizitos in bratzu chin ternura
sos anzianos narran pro cossolu
de dolos e perrumas d’emigrante
sas tzias los ascurtana bastante
isperas ricamande a manu sola
a manizu chin agu fusu e ispola
pro sos fiores c’an pigadu bolu
si sos zovanos cheren sonniare
camineras no b’at de fantasia
si moven a tentones in balìa
de trabaglios baìnos e zilleri
chie no si suportat banduleri
pro fainas s’involat oltremare
si s’istan in sas baddes de iscuru
in isetu non bien novas lumeras
ne lugore ‘e trabagliu ne isperas
ch’iscaldene su coro anneuladu
sas raighinas de tempus passadu
sun benas inchietas de futuru
s’istan dilliriende in sos ritrovos
tra disizos andantes e dispretzos
mai finidos sun sos males betzos
nemancu eliminados da s’istoria
che eredidade fea in sa memoria
s’acasan mischiados a sos novos
sos zovanos chircande nova via
inganios de futuru ch’est lontanu
non cherene restare manu in manu
ma s’arveschida sarda s’aurora
in s’orizonte non si biet ancora
no isprendet sole de s’autonomia
che setios in cradeas de ispinas
suspiran e non bien carch’isvorta
si de trabagliu non faghen iscorta
nd’isparini sas nostras raighinas
Premio sezione migranti (premio
unico) concorso Logudoro 2022
|