Signora Firumena
di Gildo Montroni Deledda (Montior)

Signora Firumena, pobaretta
è giòbana e battia, cun pussidènzia
fèmmina bona si, ma troppu arretta
chi dizi e fazi senza abé pazènzia.

Un ciosu chi pussedi, edda, a cazzetta
vo chi sia trabagliaddu; e in cunfidènzia
un omu ciama, e vo sabella ischietta
s’edda po incuntravvi cunviniènzia.

- Eu trattu la para e lu picconi
finza a candu la terra si veni
trabagliendi cun fozza di rignoni...

Bisogna no abé tanti pratesi:
l’infischiddura è dìrigga, e si teni
giompi lu fruttu a poi di nobi mesi! -