Su numeru sette
de Pietrino Monni


Sette craos l’an postu in s’ischina
Ca sas costas li debian raddritzzare
Sette vites po bi los fissare
Po non parrer una cothichina.

Sa pala l’an apertu che sonette
Po l’achere torrare a caminare
Su duttore chi l’at cherfidu operare
De puntos ne l’at postu trintasette.

Sett’oras est duradu s’interventu
Sette dies po ch’iscire dae ispidale
A sas sette chidas l’ana nadu de torrare
Sette meses dopo it veloce che a su bentu.

Su sette ‘e maju ch’est ruttu dae una nuche
E pogherittu s’at secadu s’ischina
Custa bia no est bastada sa michina
E sette dies dopo l’an postu sa ruche.

Sette prideros l’an accumpanzadu
A sa dimora de s’eternu reposu
Tottu sa bidda l’at dadu s’adiosu
Ma a su sette it già irmenticadu.