Su pastore bonu
de Pietrino Monni

97…98…99 ?! conta su pastore
A su contu mancat un anzone
L’intrat sa tristura e s’afflitzione
Ca sa gama la curat chin amore.

In conca li colan pessamentos
E a su malu initziat a pessare
No est cosa de lassare istare
Cann’intennet luntanu sos lamentos.

Piantat sa roba tottu ansiosu
E curret derettu a lu chircare
Rughet ma sinne torrat a arricare
E arribat a su locu isperantziosu.

Est arrubadu s’anzone berrile
E non sinne podet liberare
Ma bi pessat isce a l’azzudare
E a palas che lu torrat a cubile.

Su pastore bonu si biet dae custu
Ca de anzones non ne perdet unu
Che a iscie non los connoschet nisciunu
E iscios lu connoschen a su nuscu.