Tempus nieddu
di Mario Nurchis

S’ibbagliu chi as fattu,
chi tue già l’ischis,
chi Deu già l’ischit,
cun totta sa fortza de sa leze,
cun totta s’ignorantzia de sa zente,
cun tottu su malugoro de su mundu
chi cheret chi calcunu paghet
pro tottu su male chi nos avvilit,
pro tottas sas ruìnas chi nos istruncan,
pro tottas sas ingannìas chi nos istrocchin,
nd’est ruttu immannìdu subra a tie
comente un’istremenada ‘e ludu
chi ti carralzat.

E como chi su penettu
est pius mannu de s’ibbagliu
bivis su dolore de dies longas ivvilidas,
de su tempus nieddu chi non colat,
mentre a fora, in sa lughe,
rundines ‘olan che fritzas in su chelu
cantende libertade.

Frade, tottu custu at unu preju infinidu.
Frade, meda sas paghende
non solu pro a tie
ma pro chie, comente a mie,
ti cantat.