Umbra 'e monte
de Salvatore Fancello

O monte chi m' imbias* dae puntas@@@@@*proietti
un' arcana figura accuconada
de una 'ezza prechende imbenujada
chin su rosariu e chin sas manos juntas.

Cussas predas chi ruen a fiottos
dae su trempale tou istatuariu
paren sos ranos de cussu rosariu
irgranados a isorvere sos votos.

E s' intumbu chi istronat in sas attas
de s' astore chi cantat a su 'entu
paret chi niat chin cussu lamentu
de sas cosas prumintas mai fattas.

Sas andalas chi surcan su padente
impoveridu dae su seca e pica
paren sas prigas de sa zent' antica
testimonzende su tempus presente.

Sa dispensa in sa pala 'e sos ghiroes
non bendet pius carburo nen zigarros,
e in sa serra non colan sos carros
falende conca a badde chin sos boes.

Su cuile custode 'e medas penas
desertu e mesu ruttu in sas murallas
non dat sinnos de sonos de metallas.
Nen de pastores durches cantilenas

s'intenden in sos pasculos desertos,
e de tidoris* sun pacos sos bolos, @@@@@*colombacci
in sos passiales ispozos e solos
non colan turdos in chelos apertos.

Eppuru custas trempas anticorias
campos de tribulia e de affannos
an bidu crescher e fagher' a mannos
omines chi lassadu an sas memorias.

Ma oie inoghe, a su cantu 'e sos rios
da cussa punta chi mirat su mare
paret chi isettes a bider torrare
a custos logos sos fizos fuios.

Gasi prechende che figur' arcana
non ti losingan nen frinas nen bentos ....
e sola restas chin sos sentimentos
addolorida e trista 'ezza muntana.