Un amore irmenticadu
de Tonino Fancello

O rosa bella apresiati’un iscutta
A custa tumba chi sò seppellidu
tue colas lestra lestra a sa mutta
e faches finta de no m’aer bidu
como chi sò tudadu inoche in sutta
paret po tene chi non sia isistidu
ti c’has irmenticadu sos istantes
de cando fimmis zovanos amantes.

A cara‘e sola colas e non miras
chen’istincu ‘e pessares o piantu
intas si sò s’amore lestra inghiras
colas lestra truccada in campusantu.
chene pessare‘un attimu ti tiras
irmenticande tottu cudd’incantu.
e sas prumintas tuas de mementu
boladas son’a illargu chin su entu.

Precami rosa ischis ca it pulidu
s’amore nostru ch’it amadu tantu
frimati inoche ca leo su trascidu
de cando in coa ti ballao po cantu
ma com’atteru amore ses chistidu
t’hat fattu irmenticare su piantu
si happo postu sa vida tra sa sorte
rosa po tene chingo custa morte.

Apresiati a precare a custa losa
varda sa isione in sa fotografia
intas si non ses prus s’amada rosa
irmenticadu has tottu bella mia.
como tue colas lestra e s’amorosa
hat leadu atteru amore attera via
ma pessa po un’iscutta ca in vida
istrinta m’arrumbaias a s’ischida.

Irmenticadu has tottu cudd’incantu
su risu e gioghu fattu a cua cua
non bido punta‘e lacrima ne prantu
s’amore nostru postu a sa cruncua
mi lassas mortu chin su cor’infrantu
m’has puntu torra s’anima a sa rua
ma intas si sò frittu chei su nie
jeo per’a mortu istimmo sol’a tie.