Zovania
di Gian Piero Agotzi

Cantos disizos e cantas isperas
in su bellu tempus de sa vida
istasione lugorosa e prus dechìda
prena d bisos, de milli chimeras.

Provas de lestresa e abilidade
solu arriscos e attrivimentos
amigos caros e divertimentos
e festas, in cudda primma edade.

No bi hat in beranu mezzus frore
de sas bajanas a festa bestidas
friscas che rosa, tottu coloridas
in sos ojos lis miras amore.

E su tempus no curret: si che ’olat!
E tisti cherrer ch’esseret frimmadu,
comente s’abba chi at maghinadu
gai no maghinat prus candho che colat.

Ma it’abbarrat de sa zovania
cumpanza de sa forza e sa bellesa,
candho benit in finis sa ’ezzesa?
Sol’un ammentu, tando, in finitia!

Iscanu, 31-5-1998